Historia i geneza pojęcia informacji

Termin informacja pochodzi od łacińskiego informatio, tj. przedstawienie, wizerunek. Ten z kolei pochodzi od czasownika in-formare, który ma dwie grupy znaczeń:

  1. Kształtować, urabiać, odciskać formę.

  2. Przedstawiać, wyobrażać, określać.

Informowanie u starożytnych i w średniowieczu skutkowało niejako wynikiem w postaci informacji, która była treścią poznawczą i pochodziła od rzeczy. Dla scholastyków informacja była pojęciem bardziej technicznym, oznaczającym działanie nadające lub zmieniające kształt określonego kawałka materii.1

Związek z platońsko – arystotelesowskim pojęciem formy pojawia się w wykładzie
C. F. Von Waizsackera wygłoszonym w cyklu
Język w Bawarskiej Akademii Sztuk Pięknych, a wydrukowanym w Die Sprache. Jahrbuch Gestalt und Gedanke. Bond V, Monahium, 1959.2Autor mówi o języku jako informacji. Tej ostatniej przypisuje ścisłe związki z naukami ścisłymi, co każe traktować język, jako nośnik nauk ścisłych; informacją nazywa wiadomość Trudno jest zmierzyć informację. Zdaje się, że jako jej miarę można by przyjąć ilość słów, znaków lub ilość obiektów do których się odnosi i liczby stanów, które owe obiekty mogą przyjąć. Dłuższe zdanie to zdanie nie koniecznie bogatsze w informację. Dlatego jestem skłonny myśleć bardziej o „wartości informacji”

Definicja informacji bez odniesienia do języka i komunikowania, nakazywała by jednoznacznie uważać, że informacja istniejąca w przyrodzie jest jak najbardziej mierzalna, jako zbiory struktur. Można zatem zapytać, czy informacja w przyrodzie jest, czy nasz „językowy” sposób myślenia powoduje, że zastane w różnorodności przyrody fakty i zjawiska możemy obserwować i zmierzyć jako informację, tj. każdą formę, która może być opisana przez wyliczenie skończonej liczby rozstrzygnięć tak-nie (0-1)3 Do tego E. Kowalczyk zauważa, że „współcześnie” (1974) informacja obok materii i energii traktowana jest jako trzeci podstawowy element otaczającej nas rzeczywistości.4

Powstanie cyfrowych maszyn elektronicznych przesądziło o dalszym kierunku rozwoju społeczeństw i zmieniło oblicze pojęcia informacja. o stanach faktycznych. Stawiając pytanie o jej miarę, podaje przykład zdania przekazywanego za pomocą telegrafu: Cieszę się, że ja mogę przyjechać w poniedziałek 19 stycznia o piątej po południu do Monachium. Zdanie to zawiera nadmiar informacji (redundacja). Zostaje więc zredukowane do: Przyjeżdżam poniedziałek siedemnasta.5

1 Informacja jako istota wszechświata i życia. [online]. [dostęp 26 września 2008]. Dostępny w World Wide Web: <http://arkadiusz.jadczyk.salon24.pl/49443,index.html>.

2 Weizsacker, Carl Friedrich, von. Jedność przyrody. Warszawa 1978. s. 24.

3 Tamże. s. 79-82.

4 Kowalczyk, Edward. Człowiek w świecie informacji. Warszawa 1974. s.12.

5 Tamże. s. 71.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *