Autor: Krzysztof Bogusz
Jak już zapewne większości wiadomo w styczniu 2014r weszła w życie znacząca dla wielu ubezpieczonych nowelizacja sytemu emerytalnego w Polsce. Temat ten już od dawna roztrząsany jest we wszystkich dostępnych środkach masowego przekazu. Poczynając od lokalnych gazet, ogólnopolskich tygodników, audycji radiowych, a kończąc na telewizyjnych programach publicystycznych i wieczornych wiadomościach. Mimo to postanowiłem do tego także swoją cegiełkę dorzucić, tym bardziej, że profil niniejszego bloga w zupełności temu odpowiada. Tak więc poniżej postaram się w możliwie prosty i krótki sposób opisać najważniejsze zmiany jakie zaszły w polskim systemie emerytalnym od 2014r.
W pierwszej kolejności wskazuję, iż odpowiedzialną za całe „zamieszanie” jest ustawa z dnia 6 grudnia 2013r o zmianie niektórych ustaw w związku z określeniem zasad wypłaty emerytur ze środków zgromadzonych w otwartych funduszach emerytalnych, która weszła w życie w połowie stycznia 2014r.
1. Otwarte Fundusze Emerytalne (OFE)
Wiele zmian zaszło w ramach działania Otwartych Funduszy Emerytalnych. Zniesiony został obowiązek członkostwa w OFE, bowiem już od początku kwietnia 2014r uczestnicy systemu emerytalnego muszą wybrać, czy chcą, aby część ich składki emerytalnej (2,92% wynagrodzenia) trafiała do OFE, czy na subkonto w ZUS. Czas na podjęcie decyzji upływa 31 lipca 2014r, czyli po pełnych 4 miesiącach otwarcia tzw. „okna transferowego”. Aby pozostać w OFE konieczne jest złożenie stosownego oświadczenia w ZUS (na piśmie lub elektronicznie). Nadto w oświadczeniu należy wskazać fundusz, którego chce się być członkiem (brak wskazania funduszu spowoduje, że składka będzie przekazywana do obecnego funduszu, o ile jest się już członkiem OFE). Ważne tutaj jest, że nie podjęcie żadnej decyzji spowoduje automatycznie wypisane z OFE i przeniesienie składek do ZUS.
Co także istotne decyzja o wyborze OFE lub ZUS nie będzie definitywna. Mianowicie przewidziano możliwość zmiany podjętej decyzji i powrotu do OFE lub przeniesieniu składek do ZUS. Kolejne „okno transferowe” otwarte zostanie za dwa lata (w 2016r), a następne będą otwierane co 4 lata – zawsze w terminie od 1 kwietnia do 31 lipca danego roku kalendarzowego.
Ponadto zmiany związane z OFE dotyczą zakazu inwestowania w obligacje skarbowe. Przy czym zakaz ten wiąże się z obowiązkiem przekazania środków zainwestowanych w papiery dłużne do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Tak więc w tym przypadku bez jakiejkolwiek decyzji uczestników systemu emerytalnego ich składki w mechaniczny sposób przekazane zostały do ZUS. Nastąpiło to już 3 lutego 2014r, co oprócz zmniejszenia rachunków w OFE spowodowało zmniejszenie długu publicznego (o ok. 9%, czyli w przybliżeniu 150 mld zł).
Olbrzymi przewrót nastąpił także w zakresie polityki i limitów inwestycyjnych dotyczących OFE. Wszak jak dotychczasowy sposób działania OFE na rynkach można było określić „ostrożnym”, tak teraz będzie on „agresywny”. Wynika to stąd, że zwiększone zostały wartości posiadanych akcji w portfelach OFE. I tak do końca 2014r w ogólnej wartości posiadanych przez fundusze aktywów minimum 75% muszą stanowić akcje. Stopniowo wartości będą jednak zmniejszane tak, aby na koniec 2017r nie były mniejsze niż 15% wartości posiadanych aktywów.
Na dodatek w czasie, gdy będzie można przenosić składki z ZUS do OFE i z OFE do ZUS, wprowadzono zakaz jakiejkolwiek reklamy zawierającej informację o OFE. Uczestnik systemu emerytalnego decyzję podejmować będzie musiał wyłącznie na podstawie informacji przygotowanej przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz Ministra Finansów, jak również na podstawie informacji o pojedynczych OFE przekazywanej przez ZUS.
2. Wypłata świadczeń emerytalnych
Zasadniczo wypłatą świadczeń emerytalnych zajmować się będzie ZUS, a świadczenia będą obliczane przez podzielenie stanu konta przez przeciętne dalsze trwanie życia osoby w określonym wieku, wyrażone w miesiącach. Kluczową zmianą będzie jednak to, że środki zgromadzone na rachunkach w OFE będą stopniowo transferowane do funduszu emerytalnego FUS przed przejściem ubezpieczonych na emeryturę. Stopniowo, bo już na 10 lat przed osiągnięciem minimalnego wieku emerytalnego rozpocznie się proces przenoszenia środków z OFE, tak że po owych 10-u latach całość kapitału znajdzie się pod opieką ZUS. W tym czasie opłacane przez ubezpieczonych składki będą trafiały już wyłącznie do ZUS, z pominięciem OFE.
3. Indywidualne konta zabezpieczenia emerytalnego (IKZE)
Wprowadzona nowelizacja objęła również tzw. IKZE. Wraz z wejściem w życie wymienionej na wstępie ustawy wprowadzony został podatek ryczałtowy w wysokości 10% od wypłat z kont IKZE. Wcześniej wypłaty środków podlegały tradycyjnemu opodatkowaniu. Bez zmian z kolei pozostały reguły obowiązujące przy wpłatach na IKZE, skądinąd korzystne, bo ustalające, że wpłaty zwolnione są z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nadto wprowadzono kwotowy limit wpłat na IKZE dla wszystkich osób, który teraz wynosi 1,2-krotność przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia w gospodarce (w 2014r – 4.495,20zł).
To tyle tytułem najbardziej nośnych zmian w systemie emerytalnym. Zdecydowana większość dotyczy działania Otwartych Funduszy Emerytalnych i przenoszenia z nich składek do części zarządzanej przez ZUS. Część nawet już została przeniesiona (bez woli osób zainteresowanych), a cześć pozostawiona jest uznaniu ubezpieczonych. Jaki będzie tego efekt i czy zmiany są słuszne? Nie podejmuję się oceny, bo nie taki był zamysł na ten wpis 
——————————————————————-
Artykuł pochodzi z serwisu: http://odwolanieoddecyzjizus.pl
Kategoria: Prawo ubezpieczeń społecznych
Emerytura za pracę w szczególnych warunkach
Autor: Krzysztof Bogusz
W pracy wielokrotnie spotykam się z problemem uzyskania prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym za pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze dla osób urodzonych po 31.12.1948r.
Ściślej chodzi o możliwość realizowania prawa do emerytury na starych zasadach na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ustawa). Nierzadko bowiem ubezpieczonym ubiegającym się o to świadczenie ZUS odmawia przyznania do niego prawa. Skąd się to bierze i czy mimo odmowy Zakładu można skutecznie uzyskać prawo do takiej emerytury?
Odpowiadając na pierwsze pytanie sięgnąć należy przede wszystkim do dawno już wydanych aktów prawnych, które regulują takie kwestie jak wiek emerytalny, staż pracy ogólny i w warunkach szczególnych oraz rodzaj stanowisk pracy, których zajmowanie uznane zostało za pracę w szczególnych warunkach. Mam tutaj na myśli m. in. rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze oraz na jego podstawie wydane zarządzenia właściwych ministrów określające stanowiska pracy charakteryzujące się szczególną szkodliwością. Ponadto zwrócić należy uwagę na art. 184 (wspomniany na wstępie) i 32 ustawy, w których ustawodawca także wymienił niezbędne przesłanki warunkujące przyznanie prawa do emerytury.
Ogólnie więc za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. Wyszczególnienie tych prac, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego, zawierają wykazy A i B. Oba wykazy stanowią załączniki do wyżej wymienionego rozporządzenia. Przy czym od rodzaju pracy odróżnić jeszcze trzeba rodzaje stanowisk pracy, których jest znacznie więcej niż rodzajów pracy.
Dla przykładu: praca w górnictwie wykonywana pod ziemią jest rodzajem pracy, a praca górnika będzie w niej stanowiskiem pracy.
Taki szczegółowy katalog stanowisk pracy zawierają odrębne zarządzenia wydane przez właściwych ministrów. W między czasie wydano ich kilkanaście, z których obecnie obowiązuje już kilka. Wykonywana praca, czy też ściślej – rodzaj objętego stanowiska – powinna znaleźć wyraz w świadectwie pracy. Ale idźmy po kolei.
Bowiem w dalszej kolejności istotne jest, aby praca w szczególnych warunkach była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku. Co oznacza, że pracownik nie mógł mieć powierzonych innych obowiązków jak tylko te, które dotyczą pracy w szczególnych warunkach. Tak więc nawet incydentalne powierzenie innych obowiązków, niezwiązanych z pracą w warunkach szczególnych, może zostać zakwestionowane przez ZUS, przez co tego okresu nie zaliczy do stażu w szczególnych warunkach.
Dalej aby ZUS uznał, że pracownik wykonywał pracę w warunkach szczególnych i to stale w pełnym wymiarze czasu pracy, konieczne jest legitymowanie się “szczególnym” świadectwem pracy – tzw. świadectwem wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Powinien je wystawić zakład pracy według ustalonego wzoru na podstawie posiadanej dokumentacji.
Tyle w skrócie o pracy w warunkach szczególnych.
Oprócz tego, aby prawo do tytułowej emerytury uzyskać, praca w warunkach szczególnych i w sposób opisany wyżej musiała być wykonywana z reguły co najmniej 15 lat. Częstokroć do wykazania tego okresu posiadać trzeba kilka „szczególnych” świadectw, o których wyżej, w związku ze zmianą miejsca pracy. Obok tego konieczne jest posiadanie ogólnego stażu pracy wynoszącego 25 lat dla mężczyzn i 20 lat dla kobiet. W końcu tak oznaczone okresy pracy ubezpieczeni urodzeni po 31.12.1948r muszą udowodnić przed 01.01.1999r, czyli przed dniem wejścia w życie ustawy o emeryturach i rentach z FUS.
Niezbędnym warunkiem jest również nie przystąpienie do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenie wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.
I na koniec niejako najważniejsze z punktu widzenia starania się o emeryturę za pracę w warunkach szczególnych. Wiek emerytalny jest w tym przypadku obniżony i odpowiednio dla kobiet wynosi 55lat, a dla mężczyzn 60lat. Przy czym jest to tutaj o tyle wartkie uwagi, bo ustawodawca nie wskazał, do kiedy ubezpieczony powinien dożyć wieku emerytalnego (tak jak w innych przypadkach). Jedynie z punktu widzenia rzeczowej emerytury ważne jest osiągnięcie stażu pracy ogólnego i szczególnego przed dniem wejścia w życie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS (o czym już wyżej napisałem). Na tą okoliczność wypowiadał się nawet Sąd Najwyższy stwierdzając, że prawo do emerytury na podstawie art. 184 ustawy nabywa ubezpieczony, który na dzień 01.01.1999r legitymował się wymaganym okresem ogólnym i szczególnym, natomiast wiek emerytalny osiągnął po tej dacie, niezależnie od tego, czy w chwili dożycia 55/60 lat miał status pracownika, wykonywał inną pracę (np. prowadził działalność gospodarczą), czy też w ogóle nie był zatrudniony.
A co z pytaniem o możliwość ubiegania się o prawo do przedmiotowej emerytury, gdy Zakład prawa do niej odmawia? Pozostaje odwołać się od decyzji do sądu powszechnego. Skuteczność odwołania z kolei zależeć będzie od szczególnych i indywidualnych okoliczności danej sprawy. Za to w większości przypadków, z którymi się spotkałem, Zakład odmawiał prawa do świadczenia, bo ubezpieczony:
– nie posiadał świadectwa pracy w szczególnych warunkach w ogóle,
– w świadectwie pracy w szczególnych warunkach niepoprawnie wskazane było stanowisko pracy (nazwa stanowiska była niepełna lub zupełnie inna),
– uwzględniony przez ZUS staż pracy w warunkach szczególnych był krótszy od 15 lat,
– uwzględniony przez ZUS ogólny staż pracy nie przekraczał 20 lat dla kobiet lub 25 lat lat mężczyzn,
– ubezpieczony posiadał tylko „zwykłe” świadectwo pracy, a o „szczególne” nie mógł już wystąpić bo zakład pracy został zlikwidowany.
W powyższych przypadkach odwołując się do sądu można, a nawet trzeba, wnosić o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków. I to najlepiej takich, z którymi razem się pracowało, bowiem będą posiadać bezpośrednią wiedzę o charakterze wykonywanej pracy. Przy czym dowód ze świadków nie jest dopuszczalny w postępowaniu przed organem rentowym. A skoro nie posiada się właściwego świadectwa pracy, to jedynym sposobem udowodnienia, że pracowało się w warunkach szczególnych, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, są dowody osobowe. W orzecznictwie ugruntowane jest stanowisko, że brak takiego świadectwa lub jego zakwestionowanie przez organ rentowy nie wyklucza dokonania ustalenia zatrudnienia w warunkach szczególnych innymi środkami dowodowymi w toku postępowania sądowego. Poza tym w postępowaniu sądowym nie obowiązują ograniczenia w zakresie środków dowodowych, takie jak w postępowaniu przed organem rentowym. I wreszcie świadectwo pracy, jako dokument wystawiony przez pracodawcę, jest niczym innym jak jego oświadczeniem wiedzy. Stąd może być podważany w każdy sposób przed sądem i podlega co do swojej wiarygodności i mocy dowodowej takiej samej ocenie, jak każdy inny dowód.
Obok zeznań świadków pomocnym powinien być też wniosek o zobowiązanie przez sąd właściwych archiwów państwowych, w których przechowywane są akta osobowe i płacowe ubezpieczonego, do dostarczenia tych dokumentów do akt sprawy. A to na okoliczność uzupełnienia stażu pracy ogólnego lub szczególnego, w zależności, który został zakwestionowany przez Zakład. Jest to jedyna droga w sytuacji, gdy była pracodawca został zlikwidowany i nie funkcjonuje już w obrocie prawnym.
Podsumowując zawsze można odwołać się od odmownej decyzji ZUS. Tym bardziej, że ubezpieczony zwolniony jest z kosztów sądowych. Ostateczny efekt zależy jednak od odpowiednio sporządzonego odwołania i następnie sprawnego wykorzystania dopuszczonych przez sąd dowodów. Nie jest to proste, ale nie jest nie wykonalne.
Krzysztof Bogusz
BLOG – ODWOŁANIE OD DECYZJI ZUS
Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.
Podwyższenie składki wypadkowej
Autor: Krzysztof Bogusz
Nieodłączną częścią prowadzenia działalności gospodarczej są różnorakie kontrole – skarbowe, inspekcji pracy, sanitarne, podatkowe czy ZUS-u. Każda z nich ma określoną procedurę i wynikające stąd prawa i obowiązki, tak dla kontrolujących, jak i kontrolowanych.
Na przykład w przypadku kontroli inspekcji pracy, podczas której zauważono naruszenia przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, kontrolowany zobowiązany jest w terminie wskazanym w protokole kontrolnym usunąć dostrzeżone uchybienia – zastosować się do wskazanych zaleceń i nakazów. Następnie zazwyczaj wszczynana jest kolejna kontrola mająca na celu sprawdzenie wywiązania się z nałożonych obowiązków. W efekcie może mieć to spore znaczenie dla kosztów prowadzonej działalności, gdyż brak usunięcia zagrożeń może mieć wpływ na podniesienie przez ZUS składki wypadkowej. Brzmi niewesoło i tak w praktyce się zdarza, ale przedsiębiorco zanim Cię to spotka warto abyś poznał szczegółowe zasady i przesłanki zastosowania pokrótce opisanego mechanizmu. I dzięki temu żebyś wiedział na co zwracać uwagę i co podnosić przy ewentualnym skarżeniu decyzji do sądu. Wszak i w tym wypadku wydawana jest decyzja ZUS, od której możesz się odwołać.
Właściwym w tym zakresie jest art. 36 ustawy z dnia 30.10.2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Przy czym mimo, że unikam tutaj cytowania treści samych artykułów, tak w tym przypadku uznałem, że jest to konieczne. Jednak pociesza mnie fakt, iż nie powinno być to dla Ciebie nadto uciążliwe, bo artykuł nie jest obszerny (do czego przecież przyzwyczaił ustawodawca w zakresie przepisów o ubezpieczeniach społecznych). Tak więc przytoczony wyżej artykuł brzmi następująco:
Art. 36. 1. Inspektor pracy może wystąpić do jednostki organizacyjnej Zakładu właściwej ze względu na siedzibę płatnika składek z wnioskiem o podwyższenie płatnikowi składek, u którego w czasie dwóch kolejnych kontroli stwierdzono rażące naruszenie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, o 100 % stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe ustalanej na najbliższy rok składkowy.
2. Decyzję w sprawie podwyższenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, o której mowa w ust. 1, wydaje Zakład.
A teraz przekładając na język potoczny.
Podniesienie składki wypadkowej decyzją Zakładu może mieć miejsce w sytuacji, gdy po pierwsze inspektor pracy przeprowadzi u Ciebie, jako pracodawcy prowadzącego działalność gospodarczą, dwie kontrole. Przy czym muszą to być dwie kolejne kontrole następujące bezpośrednio po sobie. Takimi zatem nie będą kontrole pomiędzy którymi nastąpił duży upływ czasu (np. okres dwóch, trzech lat). Nadto pomiędzy dwoma kolejnymi kontrolami powinien istnieć związek pod względem merytorycznym – badanie w trakcie kolejnej kontroli uchybień stwierdzonych w trakcie pierwszej – oraz związek czasowy. Dodatkowo w komentarzach zastrzega się, iż „jako drugiej (kolejnej) nie należy traktować kontroli następującej przed upływem czasu, wyznaczonego przez kontrolerów po pierwszej kontroli celem wyeliminowania dostrzeżonych uchybień i zastosowania się do zaleceń pokontrolnych.” (tak: Sebastian Samol).
Po drugie w każdej z obydwu przeprowadzonych kontroli musi być stwierdzone rażące naruszenie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Przy czym słowo „rażące” sieje tutaj nie byle jaki popłoch. Nie ma bowiem żadnej jego definicji, stąd pole do nadinterpretacji jest szerokie. Wtórując jednak zdrowemu rozsądkowi można stwierdzić, iż pod tym pojęciem kryją się sytuację nagminnego naruszania przepisów, częstotliwości i intensywności naruszeń, rodzaju negatywnych konsekwencji owych naruszeń, rodzaju i stopnia zawinienia osób, jak też rodzaju naruszonych przepisów.
W końcu po trzecie inspektor pracy musi wystąpić do Zakładu o podwyższenie u kontrolowanego o 100% stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe na najbliższy rok składkowy. Co do zasady inspektor pracy nie ma takiego obowiązku, bo w artykule pisze, że „może wystąpić”, to jednak ze swojego uprawnienia (zapewniam) skrzętnie skorzysta. Ważne, że gdy taki wniosek trafi do ZUS, to ten jeżeli tylko wniosek uwzględni musi podnieść składkę na ubezpieczenie wypadkowe o 100%. Nie może to być ani mniej, ani tym bardziej więcej. Celowo napisałem, że „jeżeli tylko wniosek uwzględni” (w domyśle ZUS), bowiem nierzadko zdarza się, że organ rentowy przyjmuje z góry stanowisko inspektora za słuszne i uznaje, że jest to dla niego stanowisko wiążące. Taka praktyka jest jednak nieprawidłowa. Zakład, wydając jakąkolwiek decyzję, musi to czynić w ramach procedury administracyjnej, tj. między innymi przeprowadzić pełne postępowanie wyjaśniające i zapewnić Tobie, jako pracodawcy, udział w tym postępowaniu. Z punktu widzenia organu wydającego decyzję, wniosek inspekcji pracy powoduje po prostu wszczęcie postępowania. Jak by nie było ZUS musi należycie uzasadnić decyzję o podwyższeniu składki wypadkowej i w tym właśnie celu musi przeprowadzić pełne postępowanie wyjaśniające z udziałem i inspekcji, i pracodawcy oraz samodzielnie ocenić, czy doszło do takiego naruszenia zasad bhp, które uzasadnia podwyższenie składki wypadkowej.
Podsumowując na wypadek otrzymania decyzji Zakładu w przedmiocie podwyższenia składki wypadkowej zwracaj uwagę na to czy:
1) dwie kolejne kontrole są ze sobą w związku czasowym i merytorycznym (wszak zestawienie dwóch kontroli nie mających ze sobą żadnego powiązania np. czasowego stawiałoby Ciebie w stanie permanentnej niepewności przed możliwymi konsekwencjami kolejnej kontroli nawet, jeśli kolejna nastąpi wiele lat po pierwszej),
2) w obydwu stwierdzone zostały rażące naruszenia przepisów bhp (przy czym podobnie jak inspekcja pracy i ZUS może naciągać na swoją korzyść znaczenie przymiotu „rażące”, tak też Ty możesz to zrobić w swoim interesie, oczywiście zachowując poczucie odpowiedzialności za skutki swojej działalności),
3) organ rentowy prawidłowo przeprowadził postępowanie wywołane wniesionym przez inspekcję pracy wnioskiem (bezkrytyczne przyjęcie za właściwe stanowisko inspekcji narusza procedurę administracyjną).
I gdy którekolwiek z powyższych uchybień zauważysz odwołaj się do sądu!
Krzysztof Bogusz
BLOG – ODWOŁANIE OD DECYZJI ZUS
Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.
Wzór odwołania od decyzji ZUS z omówieniem
Autor: Krzysztof Bogusz
Przygotowałem dla Ciebie wzór odwołania od decyzji ZUS. Mam nadzieję, że okażę się przydatny w sytuacji, gdy Zakład odmówi Ci należnego świadczenia, a jedyną drogą jego uzyskania pozostanie droga sądowa.
Oczywiście zdaję sobie sprawę, że lepiej abyś nie musiał z niego korzystać. Niemniej w niektórych jednak przypadkach będzie to niezbędne. Ze wszystkimi tego konsekwencjami, tzn. koniecznością otrzymywania korespondencji sądowej, powinnością stawienia się w sądzie, zgłaszaniem wniosków dowodowych i uczestnictwem w całym postępowaniu sądowym. Owszem, do najłatwiejszych i najprzyjemniejszych zadań to nie należy. Czasem nawet może okazać się nieunikniona pomoc profesjonalnego pełnomocnika (np. radcy prawnego). Postępowanie sądowe jest bowiem bardzo dynamicznym procesem, w którym należy natychmiast reagować. A do tego potrzebna jest gruntowna wiedza prawnicza, obejmująca tak teoretyczne jej podstawy, jak i praktyczne.
Pomijając jednak to, musisz wiedzieć, że odwołanie od decyzji ZUS jest pierwszym pismem w sprawie. Wiele od niego zależy i już samo prawidłowe jego sporządzenie może decydować o wygraniu lub przegraniu sprawy. Stąd przygotowany wzór ma na celu pomóc Ci sporządzić owe odwołanie w najlepszy możliwy sposób. Przy tym ma oszczędzić Ci dodatkowej pracy już podczas rozprawy. Dzięki temu nie będziesz musiał powtarzać, czy naprędce konstruować wniosków dowodowych, skoro zawarłeś je już w samym odwołaniu.
Ponadto musisz pamiętać że jest to tylko i aż wzór, bowiem z jednej strony dzięki temu z większą swobodą samodzielnie sporządzisz takie pismo, ale z drugiej strony w każdej osobnej sprawie powinieneś je odpowiednio zmodyfikować. To znaczy, że w zależności od przedmiotu sprawy jedne z zaprezentowanych wniosków dowodowych znajdą zastosowanie, a inne nie. Tak samo jak różna będzie treść uzasadnienia. Raz bardziej, a raz mniej obszerna i oparta na innym stanie faktycznym i prawnym. Mimo tego starałem się w uwagach zaznaczonych kolorem czerwonym wskazać dosyć szerokie spektrum zastosowania przygotowanego wzoru.
Wzór odwołania możesz pobrać klikając w link zamieszczony w stopce.
W końcu tytułem krótkiego i zwartego uzupełnienia podaję Ci w punktach o czym musisz dodatkowo pamiętać wnosząc odwołanie od decyzji ZUS:
1) odwołanie możesz wnieść na trzy sposoby:
a) na piśmie tak jak we wzorze (najczęściej wykorzystywany sposób),
b) ustnie do protokołu sporządzonego przez właściwy Oddział ZUS,
c) ustnie do protokołu w sądzie właściwym do rozpoznania sprawy albo w sądzie właściwym dla miejsca zamieszkania odwołującego się (wtedy sąd przekazuje protokół organowi, od którego pochodzi zaskarżona decyzja, lub jeżeli jest właściwy do rozpoznania odwołania, to zażąda akt sprawy i nada bieg odwołaniu, przesyłając organowi odpis protokołu),
2) składając odwołanie na piśmie musisz mieć przygotowane dwa podpisane egzemplarze – jeden dla organu rentowego, a drugi dla sądu – które możesz złożyć na dwa sposoby:
a) na dzienniku podawczym właściwego Oddziału ZUS (wtedy jednak warto mieć ze sobą trzeci egzemplarz, na którym możesz poprosić o potwierdzenie złożenia odwołania),
b) wysłać listem poleconym w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe,
3) odwołanie musisz wnieść w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji (odbierając odpis decyzji warto sobie zapisać dzień odebrania, np. na kopercie, którą można spiąć z odpisem decyzji),
4) gdy odwołanie wniesiesz po terminie wymienionym w pkt. 3 spowoduje, że sąd odrzuci odwołanie chyba, że przekroczenie terminu nie będzie nadmierne i nastąpiło z przyczyn niezależnych od odwołującego się (wskazane okoliczności uzasadniające przyjęcie odwołania do rozpoznania pomimo wniesienia go po terminie pozostawione są uznaniu sądu, ale np. okres 6 miesięcy zwłoki w złożeniu odwołania uznaje się za obiektywnie nadmierny),
5) wyjątkowo, gdy organ rentowy nie wyda decyzji w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia zgłoszenia roszczenia, odwołanie możesz wnieść w każdym czasie po upływie terminu (taka sytuacja traktowana jest jako decyzja odmowna organu),
6) po wniesieniu odwołania organ rentowy niezwłocznie przekazuje je wraz z aktami sprawy do sądu chyba, że uznaje odwołanie w całości za słuszne, bo wtedy może zmienić lub uchylić zaskarżoną decyzję (w tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu),
7) jeżeli w odwołaniu od decyzji organu rentowego wskażesz nowe okoliczności dotyczące niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, które powstały po dniu wydania orzeczenia przez lekarza orzecznika ZUS, od którego nie wniosłeś sprzeciwu lub orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, organ rentowy nie przekaże odwołania do sądu, lecz skieruję sprawę do lekarza orzecznika do ponownego rozpatrzenia; w takiej sytuacji organ rentowy uchyli poprzednią decyzję, rozpatrzy nowe okoliczności i wyda nową decyzję, od której będziesz mógł odwołać się do sądu; taka procedura ma miejsce także wówczas, gdy nie można ustalić daty powstania wskazanych w odwołaniu nowych okoliczności,
8) UWAGA!!! jeżeli starasz się np. o rentę z tytułu niezdolności do pracy, a nie wniosłeś sprzeciwu od orzeczenia do komisji lekarskiej ZUS i odwołanie oparte jest wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia, to sąd odwołanie odrzuci; wyjątkowo, gdy w takim odwołaniu zarzucisz także organowi rentowemu nierozpatrzenie wniesionego po terminie sprzeciwu, które to uchybienie nastąpiło z przyczyn od Ciebie niezależnych, to sąd uchyli decyzję, przekaże sprawę do ponownego rozpoznania organowi rentowemu i umorzy postępowanie – w takim przypadku ZUS kieruje sprzeciw od razu do komisji lekarskiej ZUS.
Krzysztof Bogusz
BLOG – ODWOŁANIE OD DECYZJI ZUS
Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.
Interpretacje indywidualne ZUS
Autor: Krzysztof Bogusz
Tym razem ważny wpis dla przedsiębiorców. Pomysł na niego wziął się z codziennej obserwacji forów internetowych. Mnóstwo bowiem na nich tematów zakładanych właśnie przez Was. I jeszcze więcej wątpliwości prawnych, bo najczęściej tematy są wielowątkowe i z reguły nie ma na nie prostej odpowiedzi.
Jest na to jednak dobre i jednocześnie mało kosztowne rozwiązanie!
Mianowicie chodzi o tzw. interpretacje indywidualne Zakładu wydawane w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. ZUS w ten sposób rozstrzyga wątpliwości prawne z zakresu obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenia zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek. Jak więc widzisz jest to spory obszar Twojej działalności i gdy nie korzystasz z usług prawnika w pojedynkę możesz nie dać sobie z tym rady. Poza tym zapewne wolisz czerpać satysfakcję z pozyskiwania nowych klientów i źródeł dochodów, aniżeli tracić energię na tego typu rozważania prawne.
Stąd w przypadku wątpliwości wystarczy złożyć na dzienniku podawczym właściwego Oddziału ZUS wniosek o wydanie takiej interpretacji i opłacić go kwotą 40zł. Wniosek można oczywiście wysłać także pocztą, co w tym przypadku pewnie będzie miało częstsze zastosowanie. A dlatego, że obecnie rozpatrywaniem wniosków zajmują się wyłącznie dwa Oddziały ZUS – w Gdańsku i w Lublinie. Niemniej nawet jeżeli wniosek zostanie zaadresowany do nieuprawnionego Oddziału ZUS, to i tak wniosek zostanie przekazany do właściwego Oddziału.
Z kolei co do treści samego wniosku to jedyną trudnością jest wskazanie w nim stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz własnego stanowiska w sprawie. Tutaj na pomoc przychodzi Ci zamieszczony w BIP Zakładu wykaz wszystkich interpretacji indywidualnych wraz z wnioskami. Klikając tu możesz przeczytać jak inni formułowali wniosek i skorzystać ze sprawdzonych przykładów. Poza tym wniosek, jak każde pismo, powinien zawierać podstawowe dane identyfikacyjne wnioskodawcy, czyli firmę przedsiębiorcy, siedzibę, NIP, KRS i ewentualnie adres do korespondencji. Natomiast opłatę należy wnieść w terminie 7-u dni od dnia złożenia wniosku.
Co jednak jest zaletą tego instrumentu prawnego? Brak negatywnych konsekwencji zastosowania się do wydanej interpretacji. A inaczej, że jeżeli się ją posłużysz to nie możesz być obciążony jakimikolwiek sankcjami administracyjnymi, finansowymi lub karami w zakresie w jakim zastosowałeś się do uzyskanej interpretacji. Gdyby więc okazało się, że interpretacja jest nieprawidłowa, to w zakresie w jakim się do niej zastosowałeś, nie możesz być obciążony np. odsetkami za zwłokę, dodatkową opłatą z tytułu nieopłacenia lub opłacenia w zaniżonej wysokości składek, czy też karą grzywny do 5000 zł za nieopłacenie składek. Decyzja w sprawie interpretacji z kolei wiąże ZUS dopóty, dopóki jej nie uchyli lub nie zmieni.
I na koniec dodam, że od takiej decyzji również przysługuje Ci odwołanie do sądu powszechnego. Masz na to miesiąc od dnia doręczenia decyzji.
Krzysztof Bogusz
BLOG – ODWOŁANIE OD DECYZJI ZUS
Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.
Zarzut wadliwości Prezesa ZUS
Autor: Krzysztof BoguszOstatniego razu opisałem Ci wszelkie kwestie związane z postępowaniem wywołanym sprzeciwem od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS. Nadto przygotowałem dla Ciebie WZÓR sprzeciwu. Tyle, że nie wspomniałem nic o tym, że nie tylko Ty możesz odwołać się od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS.
Takie prawo ma również Prezes Zakładu, który może zgłosić zarzut wadliwości orzeczenia i przekazać sprawę do rozpatrzenia komisji lekarskiej. Ma na to 14 dni od dnia wydania orzeczenia. Przy czym o zgłoszeniu takiego zarzutu musisz być niezwłocznie powiadomiony przez właściwy Oddział ZUS. A to dlatego, że orzeczenie lekarza orzecznika ZUS, co do którego zgłoszono zarzut wadliwości, nie może stanowić podstawy wydania decyzji. Taką moc będzie miało dopiero orzeczenie komisji lekarskiej. Podobnie jak przy wniesieniu sprzeciwu od orzeczenia. Poza tym w postępowaniu wywołanym zarzutem stosuje się takie same zasady, jak w sytuacji wniesienia sprzeciwu. Szeroko je opisałem tutaj, gdzie znajdziesz również wzór sprzeciwu.
Wniosek stąd taki, że nawet gdy orzeczenie lekarza orzecznika jest dla Ciebie korzystne, to Prezes ZUS także może próbować je podważyć. Z kolei interesujący jest scenariusz, w którym Prezes Zakładu wnosi zarzut wadliwości orzeczenia, które jest dla Ciebie niekorzystne. Niemniej z ostrożności proponuję Ci jednak nie liczyć na taką aktywność Prezesa Zakładu.
I na koniec dla bardziej wnikliwych krótki, acz dający do myślenia, wyciąg z podsumowania raportu przygotowanego przez Departament Statystyki ZUS nt. „Orzeczenia Komisji Lekarskich ZUS wydanych w 2012r”. Niestety za rok ubiegły takiego raportu jeszcze nie opublikowano.
4. Podsumowanie
1. W 2012 r. komisje lekarskie ZUS wydały 86,4 tys. orzeczeń, co stanowiło 10,0% ogółu orzeczeń wydanych przez lekarzy orzeczników i komisje lekarskie.
3. Z ogólnej liczby orzeczeń wydanych w 2012 r. przez komisje lekarskie 74,6 tys., (tj. 86,4%) orzeczeń wydano w związku z wniesieniem sprzeciwu, 8,6 tys. (tj. 10,0%) w związku ze zgłoszeniem zarzutu wadliwości, 0,4 tys. (tj. 0,5%) w związku z jednoczesnym wniesieniem sprzeciwu i zgłoszeniem wadliwości, natomiast 2,7 tys. (tj. 3,1%) skierowanych na podstawie trybu zwierzchniego nadzoru Prezesa ZUS lub na podstawie postanowienia sądu.
4. Komisje lekarskie w wyniku przeprowadzonych badań wydały 20,0 tys. orzeczeń zmieniających ustalenia lekarza orzecznika, czyli 23,1% ogółu wydanych orzeczeń.
Pod tym adresem możesz pobrać całość raportu.
Krzysztof Bogusz
BLOG – ODWOŁANIE OD DECYZJI ZUS
Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.
Sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS
Autor: Krzysztof BoguszTym razem wyjaśnię Ci jaka jest procedura odwoławcza od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS w przedmiocie niezdolności do pracy. Co prawda wiąże się to z postępowaniem przed organem rentowym, ale zapewne jest to dla Ciebie niemniej ważne, jak postępowanie odwoławcze od decyzji.
Przede wszystkim dlatego, że wynikiem tego postępowania jest wydanie decyzji, w której ZUS, albo przyzna Ci świadczenie, albo odmówi do niego prawa. Zatem zapraszam do lektury.
Mianowicie lekarz orzecznik ZUS wydaje orzeczenie na wniosek właściwej komórki organizacyjnej oddziału, w którym działa. Przy czym komórka organizacyjna oddziału ZUS to nic innego jak np. Wydział Świadczeń Emerytalno-Rentowych. Podstawą orzeczenia jest załączona do wniosku dokumentacja oraz przeprowadzenie bezpośredniego badania stanu zdrowia osoby, w stosunku do której ma być wydane orzeczenie.
Badanie stanu zdrowia w szczególności prowadzi lekarz orzecznik ZUS, czyli osoba która jest specjalistą w określonej dziedzinie medycyny (np. chorób wewnętrznych, chirurgii, neurologii, psychiatrii, medycyny pracy, medycyny społecznej) i odbyła przeszkolenie w zakresie ustalonym przez Prezesa Zakładu. W trakcie badania lekarz może uzupełnić dokumentację dołączoną do wniosku np. o opinie lekarza konsultanta lub psychologa albo o wyniki badań dodatkowych lub obserwacji szpitalnej. Przy czym na każde badanie Oddział ZUS kieruje osobę w wyznaczonym terminie. Charakterystyczne jest, że nieusprawiedliwione niestawienie się na pierwszy termin powoduje, że ponowne skierowanie na badania w nowo wyznaczonym terminie dokonywane jest za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Dodatkowo w skierowaniu powinna być informacja, że niestawienie się na nowy termin spowoduje odstąpienie od dalszego postępowania w sprawie.
Z ważniejszych dla Ciebie informacji na tym etapie postępowania powinno być, że lekarz orzecznik ZUS związany jest m. in. decyzją organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej w zakresie stwierdzenia choroby zawodowej i ustaleniami starosty o braku możliwości przekwalifikowania zawodowego. Innymi słowy ewentualne posiadanie takiej dokumentacji może nawet okazać się decydujące o uznaniu za osobę niezdolną do pracy.
Zakładając więc, że badania zostaną sprawnie przeprowadzone lekarz orzecznik ZUS wydaje orzeczenie, biorąc pod uwagę charakter i stopień naruszenia sprawności organizmu oraz rokowania odzyskania zdolności do pracy. W orzeczeniu powinny znaleźć się ustalenia co do:
1) daty powstania niezdolności do pracy,
2) trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do pracy,
3) związku przyczynowego niezdolności do pracy lub śmierci z określonymi okolicznościami,
4) trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do samodzielnej egzystencji,
5) celowości przekwalifikowania zawodowego.
I tak w tym momencie dalszy bieg postępowania zależy od tego jaka jest treść orzeczenia.
W sytuacji uznania za niezdolnego do pracy co do zasady nie powinno być dalszych problemów. ZUS na podstawie takiego orzeczenia po prostu wyda decyzję o przyznaniu świadczenia. Niemniej wiążą się z tym jeszcze kwestię oceny stopnia niezdolności do pracy, tzn. czy jest ona częściowa, czy całkowita. Jednak jest to temat na kolejne wpisy, który jakby to powiedzieć wybiega poza ramy niniejszego wpisu.
W przeciwnym razie można złożyć tytułowy sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, który wnosi się do komisji lekarskiej Zakładu za pośrednictwem właściwego oddziału ZUS. Najlepszym sposobem jest złożenie sprzeciwu na dzienniku podawczym Zakładu. Warto mieć wtedy przy sobie drugi egzemplarz sprzeciwu, na którym można poprosić o potwierdzenie daty odbioru sprzeciwu. Termin wynosi 14 dni i liczy się od dnia doręczenia orzeczenia. Przy czym dobrze jest sobie zapisać termin odebrania np. na kopercie i następnie spiąć ją z orzeczeniem. Jest to istotne zwłaszcza w sytuacji konieczności skorzystania z pomocy prawnika, bowiem pierwszym pytaniem w kancelarii będzie: „kiedy orzeczenie zostało odebrane?”. W końcu wniesienie sprzeciwu po terminie zazwyczaj powoduje, że komisja w ogóle go nie rozpatruje. Ma to również znaczenie przy ewentualnym zaskarżaniu decyzji do sądu.
Co do komisji lekarskiej, to orzeka w składzie trzyosobowym większością głosów. Dokonuje ponownej oceny niezdolności do pracy i jej stopnia oraz ustala te same okoliczności co lekarz. Przy czym członek komisji lekarskiej nie może być równocześnie lekarzem orzecznikiem. Nadto w postępowaniu przed komisją obowiązują te same zasady postępowania co przed lekarzem orzecznikiem. W tym jednak przypadku orzeczenie komisji jest ostateczne. To znaczy, że zamyka etap postępowania przed organem rentowym i stanowi dla niego podstawę do wydania decyzji. Po wydaniu decyzji można jednak odwołać się do sądu powszechnego. To z kolei oznacza, że otwiera się drugi etap postępowania, o którym już wcześniej pisałem.
Na koniec przygotowałem dla Ciebie WZÓR sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS. Możesz z niego śmiało skorzystać, gdy lekarz nieprawidłowo oceni Twój stan zdrowia, a przez to zdolność do pracy. Mało tego w BAZIE WIEDZY możesz pobrać sobie rozporządzenie w sprawie orzekania o niezdolności do pracy.
Krzysztof Bogusz
BLOG – ODWOŁANIE OD DECYZJI ZUS
Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.
ZUS wypłaci zawieszone emerytury
Autor: Krzysztof BoguszW końcu 04 lutego 2014r. opublikowana została ustawa dostosowująca system prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012r. (sygn. akt K 2/12).
W końcu 04 lutego 2014r. opublikowana została ustawa dostosowująca system prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012r. (sygn. akt K 2/12). W orzeczeniu tym Trybunał uznał za niekonstytucyjny przepis, na podstawie którego zawieszono emerytom świadczenia od dnia 1 października 2011r. do dnia 21 listopada 2012r. w związku z nierozwiązaniem stosunku pracy.
Wspomniana ustawa z dnia 13 grudnia 2013r. o ustaleniu i wypłacie emerytur, do których prawo uległo zawieszeniu w okresie od dnia 1 października 2011r. do dnia 21 listopada 2012r. wejdzie w życie 19 lutego 2014r.
Od tego dnia, na wniosek emeryta, ZUS będzie miał obowiązek ustalić i wypłacić zawieszoną wcześniej emeryturę. Jej wysokość będzie sumą emerytur niewypłaconych, z uwzględnieniem ich waloryzacji, i powiększoną o wysokość odsetek ustawowych. Do wniosku należy dołączyć zaświadczenie o wysokości przychodów (np. wynikających z zatrudnienia). Z kolei organ rentowy wyda decyzję w sprawie ustalenia i wypłaty zawieszonej emerytury w terminie 60 dni od dnia wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.
Z całością procesu ustawodawczego i jego efektem w postaci ww. ustawy możesz zapoznać się tutaj.
Z pewnością wspomniana ustawa będzie miała korzystny wpływ dla tych z Was, których dotyczy. Przy czym o skali tych korzyści, niejako „przywróconych”, niech świadczą dane zapisane w uzasadnieniu rządowego projektu ustawy. Mianowicie przeciętna miesięczna liczba świadczeń wstrzymanych z tytułu nierozwiązania stosunku pracy wynosiła 23 tys. Z kolei ogólną kwotę niewypłaconych świadczeń szacuje się na ok. 826 mln zł. I w końcu szacunkowa kwota niewypłaconych świadczeń z uwzględnieniem waloryzacji i odsetek to ok. 989 mln zł.
Krzysztof Bogusz – aplikant radcowski
Odwołanie od decyzji ZUS – BLOG
Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.
Kiedy NIE możesz odwołać się do sądu od decyzji ZUS
Autor: Krzysztof Bogusz
W poprzednim wpisie wyjaśniłem Ci, że co do zasady od każdej decyzji ZUS możesz wnieść odwołanie do sądu powszechnego. Od tej zasady istnieją jednak dwa wyjątki.
W poprzednim wpisie wyjaśniłem Ci, że co do zasady od każdej decyzji ZUS możesz wnieść odwołanie do sądu powszechnego. Od tej zasady istnieją jednak dwa wyjątki.
Mianowicie odwołanie nie przysługuje od decyzji przyznającej świadczenie w drodze wyjątku oraz od decyzji odmawiającej przyznania takiego świadczenia, a także od decyzji w sprawach o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne. Oba przypadki charakteryzuje szczególny charakter, tryb przyznawania i w końcu sposób zaskarżania.
I tak w sprawach o świadczenia (rentę i emeryturę) przyznawane w drodze wyjątku decyzje wydaje Prezes Zakładu. W ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przewidziano, że przyznanie świadczenia w tym trybie może nastąpić w sytuacji, gdy ubezpieczony oraz pozostali po nim członkowie rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności:
1) nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty,
2) nie mogą – ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek – podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i
3) nie mają niezbędnych środków utrzymania.
Przy musisz wiedzieć, że wszystkie trzy przesłanki muszą występować łącznie.
Z kolei w sprawach o umorzenie należności składek na ubezpieczenie społeczne decyzje podejmuje ZUS. Tutaj warunkiem umorzenia jest zasadniczo wykazanie całkowitej nieściągalności należności z tytułu składek. Pod tym pojęciem kryją się różne sytuacje skatalogowane w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych. Przykładowo całkowita nieściągalność zachodzi, gdy naczelnik urzędu skarbowego lub komornik sądowy stwierdzi brak majątku, z którego można prowadzić egzekucję.
W obu przypadkach decyzje ZUS opierają się na tzw. uznaniu administracyjnym. Przy czym nie oznacza to zupełnej dowolności w rozstrzyganiu o Twoich prawach. Ustawodawca na tą okoliczność wprowadził szereg ograniczeń, które wynikają albo z ogólnych zasad postępowania, albo z przepisów szczególnych regulujących dane prawo. Do pierwszych zaliczyć można obowiązek uwzględniania interesu społecznego oraz słusznego interesu obywateli, a do drugich przesłanki, o których napisałem wyżej.
Wreszcie, jak wspomniałem na wstępie, od decyzji w wymienionych tutaj sprawach nie możesz odwołać się do sądu. Zamiast tego przysługuje Ci prawo do wniesienia wniosku do Prezesa Zakładu o ponowne rozpatrzenie sprawy. W dalszym więc ciągu obowiązuje procedura administracyjna, a nie cywilna, jak w pozostałych sprawach zakończonych wydaniem decyzji. Pisałem o tym w ostatnim wpisie.
Innymi słowy Prezes ZUS rozpatrując wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy związany jest rygorami postępowania administracyjnego. W związku z tym powinieneś wiedzieć, że Prezes Zakładu:
– musi przestrzegać zasady dochodzenia do prawdy materialnej, a więc podejmować wszelkie kroki niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy,
– jest zobowiązany do należytego i wyczerpującego informowania Ciebie o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie Twoich praw i obowiązków, będących przedmiotem postępowania administracyjnego,
– musi w sposób wyczerpujący zebrać, rozpatrzyć i ocenić cały materiał dowodowy oraz
– musi uzasadnić swoje rozstrzygnięcie.
Po rozpatrzeniu Twojego wniosku Prezes ZUS podejmuję ponownie decyzję, w której albo utrzymuje w mocy poprzednią decyzję, albo ją uchyla i zmienia. I w zależności, czy po ponownym rozpatrzeniu sprawy jesteś usatysfakcjonowany z treści decyzji, masz jeszcze prawo wnieść skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, ale o tym już w kolejnych wpisach.
Na koniec odsyłam Cię do BAZY WIEDZY, gdzie możesz zapoznać się z treścią wykorzystanych tutaj przepisów, a to:
– art. 28, art. 83 ust. 4 – ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych,
– art. 83 – ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych,
– art. 7, art. 9, art. 77 § 1, art. 80, art. 107 § 3 – Kodeks postępowania administracyjnego.
Krzysztof Bogusz – aplikant radcowski
Odwołanie od decyzji ZUS – BLOG
Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.